69. starvation for perfection

schrzaniłam.. aż mi głupio tu teraz pisać, ale kiedyś trzeba się w sobie zebrać. dupa, dupa, dupa
wgl nie mogę sobie znaleźć miejsca.. pogubiłam się. dzisiaj głodówka. i to w sumie przypadkiem.
wstałam późno, bo znajomi do 5 siedzieli,to już minęło mnie trochę godzin, w których bym mogła jeść. potem mi się dosłownie odechciało. ciągłe w domu kłótnie ostatnio, wszyscy się mnie czepiają, żrą się między sobą i tak jest dosyć często,ale ostatnio to przechodzą samych siebie. dobrze, że mam przyjaciółkę minutę od siebie, też ostatnio ma nieciekawie, więc wychodzimy i nas po prostu nie ma. tak to bym chyba nie wytrzymała psychicznie. wychodząc z domu nakładam maskę z uśmiechem, wracam i ją odkładam, wracam do szarej rzeczywistości. najgorsze jest to, że ja naprawdę jestem pogodną i wesoła osobą, kocham się śmiać, odpierdalać, ale czasami najchętniej siedziałabym sama. może i dobrze, że większość ludzi zna mnie tylko od tej strony. bo tak z prawdziwego życia, a nie internetu to tylko moja K. wie co się święci..no teraz też Katerina ;]
wgl jak zawsze gdy nie ogarniam swojego życia to i moje notki są bez ładu i składu. jutro zrobię dzień płynny, a potem się okaże.
wiecie co jest najgorsze? że przed tym blogiem miałam jeszcze 2, skasowałam. pierwszy był we wrześniu rok temu, potem następny wtedy też wspierałam Gretę [stąd znam Twoją historię], aż wstyd pisać.. z dnia na dzień go porzuciłam, byłam słaba, ale za daleko zabrnęłam w to.. tak też powstał ten blog tydzień później. i właśnie w tym wszystkim najgorsze jest to, że ciągle przez ten niecały rok wyglądam ciągle tak samo. równie dobrze jakbym jadła normalnie też bym wyglądała tak jak dziś. a zmarnowałam tyle czasu i nerwów. trzymałam się diety po to, by po to by się nawpierdalać, nawet nie jeść normalnie.. ale żreć i nic więcej. chudłam, tyłam, chudłam, tyłam, chudłam, tyłam.. błędne koło. przez ten rok przewijał się ciągle głód, kalorie, przeczyszczanie, wymiotowanie i tak w kółko. wszystkie okładki w zeszytach i książkach mam w cyferkach.. liczenie kalorii na każdej lekcji, oczywiście gdy szło dobrze, bo jak nie to byłam w transie jedzenia to i na co. chciałabym czasem umieć nie jeść, wmusić w siebie tylko tyle ile chce i ile dobrze by było zjeść. by jedzenie nie miało smaku, ale też bym nie pamiętała go z przeszłości, czy by nie było łatwiej. skoro to niemożliwe, to nie wiem kurde jakieś tabletki takie niech ktoś stworzy, jak ja tego pragnę.
mam nadzieję, że nie zanudziłam Was do końca.
jadę wieczorem na chmielaki, założę mój uśmiech na twarz i postaram się dobrze bawić.
trzymajcie się.